معمولا در آرتریت روماتوئید [RA] شانه تحت تاثیر قرار می‌گیرد , ۶۵ تا ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به [RA]علائم (غالبا درد) را در شانه خود احساس می‌کنند. هنگامی که [RA] روی شانه تاثیر می‌گذارد، طیف وسیعی از حرکات و وظایف معمولی شانه سخت یا غیر ممکن خواهد شد، که منجر به درد و ناراحتی، و همچنین عدم توانایی زیادی میشود.
ابتدا شانه درد میکند و به تدریج التهاب می‌گیرد. در مراحل بعدی بیماری، محدودیت حرکتی شانه رخ می‌دهد. به دلیل موقعیت مفصل، ممکن است تشخیص التهاب و تورم در شانه دشوار باشد و اغلب تورم از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده نمی‌شود. شانه ممکن است در طول شب درد بدهد. اختلال عملکرد شانه به دلیل درد، کاهش قدرت عضلانی و محدودیت حرکتی ناشی از تورم و تحلیل مفصل رخ می‌دهد. همچنین، وجود پارگی روتاتور کاف در شانه میتواند منجر به اختلال در عملکرد شانه شود، به خصوص در افراد مسن. مهم است که تشخیص و درمان بیماری مفاصل و روماتیسم در اسرع وقت انجام شود تا احتمال آسیب کمتر به مفاصل و یا جلوگیری از آن بیشتر شود. استفاده از داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری و داروهای بیولوژیکی جدیدتر میتواند در کاهش یا جلوگیری از آسیب به ساختار مفاصل مؤثر باشد، به این معنی که شانه و سایر مفاصل به طور عمده حفظ و نگهداری می‌شوند.
حدود یک پنجم از افراد مبتلا به RA ممکن است گره‌های روماتوئیدی ایجاد کنند. این گره‌ها توده‌های بافتی هستند که اغلب زیر پوست در نواحی استخوانی تشکیل می‌شوند. اغلب اوقات در اطراف آرنج ایجاد می‌شوند اما ممکن است در جاهای دیگر بدن و اندام‌های داخلی نیز پیدا شوند. با تشخیص زودهنگام می‌توانید از خطرات این بیماری جلوگیری کنید و زمان بهبودی را سرعت ببخشید. پزشک پس از تشخیص بیماری روماتیسم مفصلی شانه از طریق انجام تصویربرداری های لازم و بررسی علائم درد بیمار،با استفاده از روش های درمانی موثر از جمله فیزیوتراپی و آموزش حرکات اصلاحی به بیماران مبتلا به این عارضه کمک می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن های تماس حاصل فرمایید.
علل آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید معمولا به ارث نمی‌رسد. به عبارت دیگر، از والدین به فرزندان به طور مستقیم منتقل نمی‌شود. استعداد یا حساسیت به [RA] میتواند ارثی باشد، اما عوامل دیگر (در حال حاضر تحت بررسی دقیق) نیز مهم هستند.
- ژنی که بر روی استعداد و یا گرایش به داشتن RA تاثیر می‌گذارد یکی از ژن‌هایی است که عملکرد سیستم ایمنی بدن را کنترل میکند که ژن [HLA-DR4] نامیده میشود. البته همه کسانی که این ژن را به ارث می‌برند، دچار این بیماری نمی‌شوند.
- بسیاری از پزشکان و دانشمندان معتقدند که [RA] ممکن است به واسطه عفونت ایجاد شود، اما در حال حاضر هیچ اثباتی برای این واقعیت وجود ندارد. آرتریت روماتوئید مسری نیست . ممکن است سیستم ایمنی بدن افراد مستعد آرتریت روماتوئید واکنش غیرطبیعی به یک میکروب نشان دهد.
- در آرتریت روماتوئید، گلبولهای سفید خون سیستم ایمنی از جریان خون به بافت‌های مفصلی حرکت می‌کنند. مایع مفصلی ممکن است افزایش یابد و گلبولهای سفید نیز در مایع یافت شوند. گلبولهای سفید در بافت مفصلی و مایع ,مواد بسیاری از جمله آنتی بادی و مولکولهای دیگر تولید می‌کنند که منجر به آسیب مفصلی و احساس بیماری در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید میشود.
چگونه آرتریت روماتوئید بر توانایی فیزیکی شما تاثیر می گذارد؟
روماتوئید آرتریت میتواند بر روی چندین مفصل تأثیر بگذارد، که به همین دلیل قابلیت ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی را محدود میکند. این بیماری همچنین میتواند توانایی برای دسترسی به اشیاء، بلند کردن، حمل کردن، کشیدن و انجام وظایف روزمره را محدود کند. ممکن است نیاز به استفاده از واکر یا عصا برای حرکت داشته باشید. حتی با استفاده از واکر، ممکن است مدت زمانی که می‌توانید بایستید یا حرکت کنید محدود شود. شاید قادر به خم شدن یا زانو زدن نباشید که این موضوع توانایی شما در انجام وظایف روزمره را کاهش می‌دهد.
اگر آرتریت روماتوئید بر روی دستان، مچ دستان و انگشتان شما تأثیر بگذارد، ممکن است نتوانید یک خودکار را برای مدت طولانی در دست نگه دارید یا نتوانید به مدت طولانی اطلاعات را وارد فایل کنید. همچنین ممکن است نتوانید اشیاء را در دست بگیرید یا به سرعت کاغذ یا پرونده‌ها را مرتب کنید. علاوه بر عدم توانایی در برداشتن اشیاء، به دلیل مشکلات مفصلی خود ممکن است دست خود را به سمت سر ببرید یا حتی چیزی را از طاقچه بردارید.
RA چگونه تشخیص داده میشود؟
در تشخیص [RA]، پزشک (پزشک، دستیار پزشک یا کمک پرستار) سابقه کامل پزشکی بیماررا قبل از انجام معاینه فیزیکی می‌گیرد.
- دکتر به دنبال موارد خاصی است مثلا مفاصلی که در آرتریت روماتوئید درگیرهستند. گاهی اوقات پزشک آزمایش و اشعه ایکس را پیشنهاد میکند. درالگوهای مفصلی روزمره بسیاری از مفاصل (بزرگ و کوچک) دخیل هستند و آرتروز بر روی مفاصل کوچک دست و پا تاثیر می‌گذارد.
- آزمایش خون هم پس ازسابقه پزشکی بیمارو معاینه فیزیکی میتواند در تشخیص آرتریت روماتوئید مفید باشد. علائم غیرطبیعی در آزمایش خون شامل کم خونی و وجود آنتی بادی فاکتورهای روماتوئید نامیده می‌شوند.
- برخی از افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند فاکتور روماتوئید مثبت را ندارند و در واقع بسیاری از افرادی که آزمایش خون آنها برای [RA]مثبت است آرتریت روماتوئید ندارند.
- اگردر مراحل اولیه از اشعه ایکس برای تشخیص آرتریت روماتوئید استفاده شود ,ممکن وضعیت طبیعی باشد، اما آسیب مفصلی افرادی که درطولانی مدت دچار آن شده‌اند میتواند به تایید تشخیص کمک کند.
- در بعضی موارد ممکن است که مرکز خدمات درمانی شما به دلیل عدم وجود آرتروز قابل مشاهده و سایرویژگی‌های مشخص [RA]، نتواند با اطمینان کامل آرتروز را تشخیص دهد و ممکن است چند ماه طول بکشد تا علائم کافی برای تشخیص ظاهرشوند.
چگونه آرتریت روماتوئید مرتبط با شانه درمان میشود؟
درمان علائم [RA] که شانه بیمار را تحت تاثیر قرارداده است بستگی به شدت علائم و ماهیت و میزان آسیب وهمچنین اهداف و نیازهای بیمار دارد. درمان شامل دارویی و غیر دارویی و جراحی میشود.
کنترل اولیه بیماری
میتوان با استراحت و یا محدود کردن فعالیت و به کار بردن پک گرم یا سرد (برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه دو یا سه بار در روز) درد شدید شانه را تسکین داد.
علاوه بر این، استفاده از مکمل‌های غذایی، از جمله گلوکوزامین و کندرویتین سولفات، ممکن است باعث کاهش درد شود. با این حال، شواهد علمی دقیقی مزایای استفاده از این مواد را تایید نکرده است.
درمان‌های دارویی
روش اولیه درمان شامل داروهایی میشود که برای کنترل التهاب و درد (از جمله مسکن‌ها [NSAID] و داروهای ضد رماتیسمی اصلاح کننده بیماری[DMARDs] و تزریق گلوکوکورتیکوئید) استفاده می‌شوند. تزریق مستقیم گلوكوكورتیكوئید به مفصل شانه ممكن است در كنترل التهاب حاد مفید باشد.
کورتیکواستروئیدها
بحث و بررسی درباره نقش کورتیکواستروئیدها (مانند کورتیزون پردنیزون و سایر مواد مشابه) در آرتریت روماتوئید هنوز توسط پزشکان انجام میشود. استفاده از کورتیزون در کوتاه مدت برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به طرز چشمگیری بهبود می‌بخشد. با این حال، استفاده مداوم و بلند مدت از این دارو ممکن است تاثیری نداشته باشد و عوارض جانبی آن ظاهر شود. کورتیکواستروئیدها در قالب قرص یا تزریق مایع به عضله مصرف می‌شوند. مزایا و عوارض جانبی این دارو بستگی به دوز مصرفی آن دارد. هدف درمانی همیشه استفاده از کمترین دوز موثر است تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
فیزیوتراپی
کاردرمانی و فیزیوتراپی برای اکثر افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند مفید است.
- فیزیوتراپیست‌ها به شما آموزش خواهند داد که چه تمریناتی برای ناتوانیهای فیزیکی خود انجام دهید.
- آنها دستورالعمل های ارزشمندی درمورد استفاده بهتر از پک‌های گرم و سرد برای کاهش سفتی و تورم و انجام راحت‌ترحرکات ارائه می‌کنند.
- گاهی اوقات، ممکن است درمانگران ازدستگاه‌های خاصی برای اعمال گرمای عمیق یا تحریک الکتریکی برای کاهش درد یا بهبود حرکت مفصل استفاده کنند.
- درمانگران کاردرمانی اسپلینت‌هایی برای مچ دست و دست دارند که به افراد آموزش می‌دهند که چگونه هنگامی که آرتروز به سراغشان می‌آید از آن استفاده و از مفصل محافظت کنند.
- آنها به افراد آموزش می‌دهند که چگونه با وجود محدودیتهایی که ممکن است [RA] برای آنها ایجاد کند به کارهای روزمره در خانه یا سر کار بپردازند.
- گاهی اوقات فیزیوتراپیست از ابزارهای عملی استفاده میکند تا به افراد کمک کند فعالیتهای روزمره خود را انجام دهند.
- باید به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به [RA] می‌توانند اکثر فعالیتهای طبیعی یا معمولی دیگران را انجام دهند، فقط ممکن است برای آنها کمی بیشتر طول بکشد.
ورزش
هنگامی که بیماری فروکش میکند ,گرما و تورم مفاصل کمتر میشود، احساس خستگی کاهش می‌یابد و خشکی صبحگاهی برطرف میشود، شما باید برنامه تمرینی خود را افزایش دهید. تمرینات حرکتی باید به صورت روزانه برای حفظ یا بازیابی حرکت مفصل ادامه یابد، اما تمرینات تقویتی هم باید انجام شود. این تمرینات باید توسط یک درمانگر آموزش داده شود. هدف این است که قدرت عضلات را که در طول مرحله حاد بیماری تضعیف شده است دوباره به دست آوریم. عضلات قوی برای حمایت از مفاصل بسیارمهم هستند و با ورزش میتوان به این امر مهم دست پیدا کرد. با این حال این تمرینات تقویتی باید برای افرادی که مفاصل‌شان آسیب دیده است, اصلاح شود.
شواهد حاكي از آن است كه این تمرینات هوازی برای افراد مبتلا به [RA] مناسب هستند و ميتواند به بهبود استقامت، كاهش خستگي، كاهش درد و حتي به افسردگي آنها هم كمك كند. اگر ورزشهای هوازی به طور صحیح انجام شود باعث التهاب مفصل نمی‌شود. یک برنامه هوازی باید تحت کنترل یک درمانگر و یک فیزیوتراپیست باشد مخصوصا برای افرادی که بیماری شدیدتری دارند.
جراحی
اگر علائم مفصل به دارو یا سایر روشهای کنترل درد پاسخ ندهد و عملکرد شانه روز به روز بدتر شود، ممکن است از روش جراحی استفاده شود. هدف جراحی شانه، بهبود یا بازگرداندن عملکرد مفصل شانه و تسکین درد است.
روشهای جراحی عبارتند از جراحی آرتروسکوپی برای حذف بافت از مفصل یا جایگزینی مفصل شانه
- جراحی آرتروسکوپی درآوردن بافت آسیب دیده از مفصل، قبل از اینکه آسیب شدیدتر شود، موثر خواهد بود. این نوع جراحی ممکن است باعث کاهش شدید درد شانه شود و تاثیر آن به طور متوسط ۶ سال باقی می‌ماند.
- جراحی جایگزینی شانه زمانی است که فضای مفصلی از بین رفته (بااشعه ایکس قابل مشاهده) است. عوامل دیگری که ممکن است روی تصمیم گیری در مورد جراحی جایگزینی شانه تأثیر بگذارد عبارتند از: میزان درد، فقدان عملکرد، آسیب روتاتور کاف و ترجیح خود بیمار برای انجام این جراحی است. جراحی جایگزینی شانه معمولا در تسکین بلند مدت درد موثر است.