به طور ساده، تاندونیت شانه به معنای التهاب یا تحریک یک تاندون در مفصل شانه است. این وضعیت را می‌توان به عنوان روتاتور کاف یا تاندونیت نیز نامید. تاندون روتاتور کاف بیشترین تحت تأثیر قرار گرفته توسط این عارضه است، اگرچه ممکن است مشکلاتی در تاندونهای دیگر نیز رخ دهد. آسیب تاندون معمولاً ناشی از ضربه ناگهانی است، اما ممکن است بر اثر آسیب تکراری یا استفاده بیش از حد ایجاد شود. بیماران مبتلا به تاندونیت مزمن شانه علائم تاندونیت را برای مدت زمان طولانی تجربه می‌کنند و این نشانه‌ها تا زمان درمان کامل برقرار می‌مانند.
همانطور که سن شما افزایش می‌یابد، خطر افتادن شما افزایش می‌یابد، که خطر ابتلا به تاندونیت شانه را بیشتر می‌کند. هنگامی که در حال افتادن هستید، پاسخ طبیعی شما این است که دست و بازوی خود را برای محافظت از سر خود جلو نگه دارید. اثر ناشی از آن می‌تواند به مفصل شانه آسیب برساند و منجر به تاندونیت شود.پزشک پس از بررسی آسیب شانه و تشخیص بیماری تاندونیت و یا کشیدگی شانه، روشهای درمانی موثری از جمله فیزیوتراپی و تزریق پی ار پی را برای درمان بیماران به کار می‌گیرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن‌های تماس حاصل فرمایید.
روتاتور کاف چیست؟
روتاتور کاف یک گروه از ماهیچه‌ها و تاندون‌ها در شانه است که وظیفه نگهداری توپ بازوی شما در سوکت شانه را دارند. این ماهیچه‌ها و تاندون‌ها قدرت و استحکام لازم را به شما می‌دهند تا بتوانید دست خود را حرکت دهید و امنیت شانه را حفظ کنید. وجود سوکت شانه امکان بالا بردن و چرخاندن دست را به شما می‌دهد که در مفاصل دیگر امکان پذیر نیست. عادتاً، التهاب تاندون‌ها در روتاتور کاف موجب بروز تاندونیت شانه می‌شود.
روتاتور کاف یک ترم چتری است که شامل عضلات زیر است:
- Infraspinatus: عضله اصلی در مفصل، که به شما اجازه می‌دهد شانه خود را بچرخانید
- Supraspinatus: استخوان بازو (humerus) را در سوکت نگه می‌دارد
- Subscapularis: بزرگترین عضله کاف است که مسئول نگه داشتن استخوان بازو به تیغه شانه است
- Teres minor: یک عضله کوچک است که به شما کمک می‌کند تا بازوی خود را به بیرون بکشید و از بدن خود دور کنید.
انواع تاندونیت شانه
انواع مختلفی از تاندونیت شانه وجود دارد. این امر می‌تواند سبب سردرگمی شود، به ویژه در مواردی که از اصطلاحاتی مانند چتر استفاده می‌شود و اصطلاحات متفاوتی از جنبه‌های مختلف استفاده می‌شود. در اینجا، برخی از توضیحات برای کمک به شما در درک انواع کلیدی تاندون شانه ارائه شده است.
شانه شناگر
بیشتر بیماری‌های شانه شامل درد شانه هستند و اغلب شناگران با انواع مختلفی از درد شانه مواجه می‌شوند. به همین دلیل، این مشکلات را معمولاً به عنوان شانه شناگر یا تاندونیت شانه شناگر دسته بندی می‌کنند. استفاده بیش از حد، تکنیک نادرست و خستگی می‌توانند این مشکلات را برای شناگران ایجاد کنند و تاندونیت شانه یک مشکل رایج است. اگر شما شناگر هستید، مهم است که تکنیک حرکت خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ مشکلی برای شما ایجاد نمی‌شود یا مشکلات موجود را تشدید نمی‌کنید. اگر شانه درد دارید، با پزشک فیزیوتراپ خود مشورت کنید تا آسیب خود را ارزیابی کنید و در بهبودی خود کمک بگیرید.
تاندونیت کلسیفیه
در تاندونیت کلسیفیه شانه، ذخایر کلسیم در تاندون رسوب می‌کند. این رسوبات کوچک است، معمولا یک تا دو سانتی‌متر، و علت دقیق آن ناشناخته است. این اختلال در افراد بالای ۳۰ سال رایج است.این ایجاد کلسیم باعث ایجاد فشار در تاندون می‌شود که موجب درد می‌شود. در برخی موارد درد می‌تواند شدید باشد. در موارد دیگر، این ذخایر کوچک ممکن است نادیده گرفته شود.این ایجاد ذخایر کلسیم در هر تاندون بدن رخ می‌دهد، اما شایع‌ترین آن در شانه است.
تاندونیت شانه مزمن
اگر شما به طور مداوم از تاندونیت در شانه رنج می‌برید، وضعیت شما می‌تواند به عنوان شرایط مزمن توصیف شود. این به این معنی است که این وضعیت شما پایدار و طولانی مدت است. حتی درد شانه کوتاه مدت می‌تواند ناخوشایند باشد، بنابراین تاندونیت مزمن شانه به طور ویژه مشکل آفرین است.
تاندونیت شانه حاد
تاندونیت شانه اغلب در طول زمان پیشرفت می‌کند و به همین علت، تجربه تاندونیت شانه حاد که شامل درد ناگهانی و تورم می‌شود، چندان معمول نیست. با این حال، اگر تاندونیت شما ناشی از آسیب ناگهانی یا افتادن باشد، ممکن است درد حاد و ناگهانی را تجربه کنید.اگر نشانه‌های شما به طور ناگهانی و به سرعت در حال افزایش است، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید.
علت تاندونیت شانه چیست
تاندونیت شانه اغلب در طول زمان به علت آسیب‌های مکرر کوچک اتفاق می‌افتد. استفاده بیش از حد و ساییدگی طبیعی و پاره شدن مفصل می‌تواند در نهایت منجر به ایجاد شدن تاندونیت شانه شود.در ادامه به شایع‌ترین علل تاندونیت شانه اشاره است.
- ضربه مستقیم یا سقوط
- مشارکت در ورزش منظم مانند بسکتبال، بیس بال و یا شنا
- تکنیک ضعیف در ورزش و تمرینات ورزشی
- بلند کردن اجسام سنگین
- کار با دستگاه بالای سر
برای برخی افراد، تاندونیت شانه علل ناشناخته‌ای دارد یا تشخیص علت دشوار است. در مواردی که وضعیت به آرامی رشد می‌کند، ممکن است مردم انگیزه کمتری برای مراجعه به یک پزشک داشته باشند. این تاخیر می‌تواند زمان بهبودی تاندونیت شانه را افزایش دهد، منجر به تاندونیت مزمن شانه شود.بیایید به طور مفصل در مورد برخی از شایع‌ترین علل تاندونیت شانه صحبت کنیم.
ورزشکاری
ورزشکاران به خصوص در برابر این اختلال آسیب پذیر هستند. کسانی که ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که شامل بسیاری از حرکات بالای سر هستند، به علت استفاده بیش از حد از تاندون‌ها در روتاتور کاف، در معرض خطر بیشتری هستند.
بورسیت شانه
ممکن است همراه با تاندونیت شانه، بورسیت شانه رخ دهد یا می‌تواند تاندونیت شانه را ایجاد کند.بورس از اصطکاک شانه محافظت می‌کند. بورس ساب آکرومیال، در فضای بین تاندون قرار دارد. هنگامی که این بورس ملتهب می‌شود، می‌تواند موجب آرام شدن دردی شود که در خارج از شانه و پایین دست احساس می‌شود.
سندرم گیر افتادگی شانه
سندرم گیر افتادگی شانه از علل شایع درد شانه است و می‌تواند به طور بالقوه منجر به تاندونیت شود. تاندون روتاتور کاف به دام افتاده و شروع به سایش و گیر کردن به بافت نزدیک می‌کند. بیماران معمولا درد و ضعف در شانه را تجربه می‌کنند.
علائم تاندونیت شانه
- Teres minor: عضله کوچکی است که به شما کمک می‌کند تا بازوی خود را به سمت بیرون بچرخانید و از بدن خود دور کنید.علائم تاندونیت شانه بسته به علت اصلی تاندونیت، و اینکه آیا ناگهان یا در طول زمان به وجود آمده است، متفاوت است. به غیر از درد، تاندونیت شانه می‌تواند منجر به تعدادی از مشکلات اضافی شود. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کنید، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص صحیحی پیدا کند.
- درد در تاندون
- درد در اطراف شانه (شانه درد) و بازو
- درد هنگام بلند کردن یا حرکت دادن دست
- خواب دشوار یا دراز کشیدن در طرف شانه آسیب دیده
- صدای کلیک در شانه (تق تق شانه)
- تورم در اطراف شانه
- خشکی و سفتی عضلات اطراف شانه
- ضعف در بازو و شانه
تاندونیت شانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما با پرسش از علائم شما شروع خواهد کرد. او همچنین یک معاینه فیزیکی شانه را برای ارزیابی درد و تحرک شما انجام خواهد داد.اسکن اولتراسوند نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این یکی از رایج‌ترین روشهای تشخیص تاندونیت شانه می‌باشد و همچنین می‌تواند شرایط دیگر، پارگی و یا صدمات در اطراف مفصل آسیب دیده را بررسی کند.تصویربرداری اشعه ایکس کمتر استفاده می‌شود، اما اگر احتمال آسیب استخوان وجود داشته باشد، از جمله ایجاد یک زائده استخوانی، ممکن است دکتر شما تصویربرداری اشعه ایکس را تجویز کند.
چگونه می‌توانید درد خود را کنترل کنید
هدف اول پزشک شما کمک به کنترل درد و التهاب است.
دارو
درمان اولیه احتمالا استراحت و داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن است. داروهای ضد التهابی به طور عمده برای کنترل درد استفاده می‌شوند. اگر درد بعد از انجام سایر درمان‌های غیر جراحی همچنان شدید باشد، پزشک شما ممکن است یک تزریق کورتیزون را پیشنهاد دهد. کورتیزون یک استروئید بسیار قدرتمند است. کورتیزون می‌تواند در تسکین موقت التهاب و تورم موثر باشد.
شستشوی زخم
در طول زمان که رسوبات کلسیم دوباره جذب می‌شوند، درد می‌تواند به خصوص بد باشد. پزشک شما ممکن است سعی کند کلسیم را با قرار دادن دو سوزن بزرگ در منطقه و شستشو با محلول نمکی استریل از بین ببرد. (محلول نمکی در واقع یک آب نمک ساده است). این روش لواژ نامیده می‌شود. گاهی اوقات لواژ، ذرات آزاد کلسیم را می‌شکند. سپس آنها را می‌توان با سوزن برداشت. از بین بردن رسوبات کلسیم می‌تواند به بهبود زخم کمک کند. حتی اگر لواژ نتواند رسوب کلسیم را از بین ببرد، ممکن است فشار در تاندون را کاهش دهد و منجر به درد کمتری شود.
فیزیوتراپی یا شغل درمانی
احتمالا پزشک شما یک درمانگر فیزیوتراپ یا شغل درمانی را به طور مستقیم در برنامه توانبخشی خود داشته باشد. در ابتدا، درمان با کاهش درد و التهاب همراه است. درمان ممکن است شامل گرما یا یخ درمانی باشد. درمانگران ممکن است از روشهای آلتراسوند استفاده کنند. آلتراسوند از خود مزایایی در کاهش سایز رسوبات و کمک به بیمار در داشتن درد کمتر و عملکرد بهتر بازو نشان داده است. با این حال، برای به دست آوردن مزایای کامل، درمان آلتراسوند باید به طور مداوم (تا ۲۴ بار) در یک دوره شش هفته‌ای تکرار شود.
شوک‌ویو تراپی، از جدیدترین درمان‌های غیر جراحی است. این روش از یک دستگاه برای تولید پالس شوک‌ویو به ناحیه زخم استفاده می‌کند. بیماران معمولا یک بار در هفته به مدت ۳ هفته این درمان را دریافت می‌کنند. تصور می‌شود که این پالس‌ها به تجزیه رسوبات کمک می‌کنند تا بدین ترتیب بدن بتواند آن را جذب کند. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که این نوع درمان می‌تواند به کاهش درد و کاهش میزان رسوبات کمک کند.
تزریق PRP
درمان تزریق PRP نوعی مشهور از داروهای تجدید پذیر است که تکنولوژی پزشکی را با توانایی طبیعی بدن برای خود درمانی ترکیب می‌کند.برای انجام تزریق پلاکت برای تاندونیت، دکتر تقریبا ۳۰ میلی لیتر از خون بیمار را برمی‌دارد. سپس نمونه خون در یک دستگاه به نام سانتریفوژ قرار می‌گیرد که با استفاده از سرعت بالا برای جدا کردن چهار ساختار اصلی خون مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنگامی که ساختارها جدا می‌شوند، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) برداشته می‌شود و به تاندون آسیب دیده تزریق می‌شود. پلاسمای غنی از پلاکت باعث کاهش سه تا پنج برابر عوامل رشد در مقایسه با خون طبیعی انسان می‌شود. تزریق پلاکت برای تاندونیت کمتر از ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. اکثر بیماران نیاز به ۱ تا ۳ مجموعه تزریق PRP دارند به طوری که بین تزریق‌ها ۴ تا ۶ هفته فاصله وجود دارد.
جراحی
اگر درد و از دست دادن تحرک همچنان بدتر شود و یا با زندگی روزانه شما تداخل پیدا کند، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. جراحی برای تاندونیت کلسیفیته معمولا نیاز به ماندن بیماران به مدت یک شب در بیمارستان ندارد. این جراحی نیاز به بیهوشی دارد.
رزکسیون آرتروسکوپی
اکثر عمل‌های جراحی برای تاندونیت شانه‌ها، عمل جراحی آرتروسکوپی است. آرتروسکوپ یک دوربین تلویزیونی ویژه است که می‌تواند به وسیله یک برش کوچک در پوست وارد شانه شود. برش‌های کوچک دیگر اجازه می‌دهد تا جراح ابزار جراحی کوچک را نیز وارد مفصل کند. جراح از آرتوتروسکوپ برای قرار دادن رسوبات کلسیم در تاندون روتاتور کاف استفاده می‌کند. هنگامی که این رسوبات یافت می‌شوند، جراح از ابزارهای کوچک برای حذف (دفع) رسوب کلسیم و شستن منطقه استفاده می‌کند. بلورهای کلسیم باید برداشته شوند. آنها می‌توانند برای بافت‌های اطراف بسیار حساسیت‌زا باشند.
رزکشن باز
در موارد نادر، جراحی باز ضروری است. در جراحی باز جراح، با بریدن عضلات و سایر بافت‌های اطراف، به رسوب کلسیم می‌رسد. خود تاندون را برای برداشتن کلسیم می‌برد. جراح منطقه را می‌برد تا از دست بلورهای کلسیم خلاص شود و سپس عضلات و پوست را مجددا می‌دوزد.
پس از جراحی
توانبخشی شانه بعد از جراحی می‌تواند یک روند آهسته باشد. شما احتمالا باید برای جلسات درمان به مدت شش تا هشت هفته شرکت کنید، و بهبودی شما باید سه یا چهار ماه طول بکشد. بدست‌آوردن تحرک شانه در اسرع وقت مهم است. با این حال، این باید با محافظت از بافت‌های درمان شده متعادل شود.
- جراح شما ممكن است تا چندین روز پس از عمل جراحی بستن شانه را برای محافظت و نگه داشتن شانه توصیه کند.
- درمان‌هایی با تحریک یخ و الکتریکی ممکن است در طول جلسات اول درمان چند ماهه برای کنترل درد و تورم ناشی از جراحی استفاده شود.
- درمانگر شما همچنین ممکن است از ماساژ و سایر روشهای درمان دستی برای کاهش اسپاسم عضلانی و درد استفاده کند.
- بعضی از تمریناتی که انجام می‌دهید به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شانه شما را به نحوی به حرکت در آورند که شبیه به موقعیت وظایف کاری یا فعالیت‌های ورزشی شما باشد. درمانگر شما به شما کمک خواهد کرد راه‌هایی برای انجام وظایف خود داشته باشید که بر شانه‌هایتان تأثیر نداشته باشد. قبل از اتمام جلسات درماني، درمانگر شما چندین راه را برای جلوگیری از مشکلات آینده به شما آموزش خواهد داد.
چه ورزش‌هایی برای تاندونیت شانه مفید است
تمرینات کششی ملایم از خشک شدن شانه شما جلوگیری می‌کند و کمک می‌کند تا حرکت را به مفصل خود بازگردانید.پس از اینکه مقداری از قدرت و تحرک شما دوباره احیا شد، فیزیوتراپیست شما ممکن است تمرینات مقاومتی را پیشنهاد کند. در نهایت شما بازوی خود را به سطح قبلی تناسب اندام خود باز می‌گردانید. برخی از تمرینات شانه تاندونیتی را در ادامه بخوانید تا در مسیر بهبودی گام بردارید.
کشش در چهارچوب در
با هر دو دست دو طرف قاب درب را نگه دارید. به دقت به جلو خم شوید یا یک گام رو به جلو بردارید تا کشش ملایمی احساس کنید.
چرخش آونگی
با دقت از کمر خم شوید. با بازوی دست سالم خود به میز تکیه دهید. اجازه دهید بازو و شانه آسیب دیده به آرامی آویزان شود. به آرامی بازو را به عقب و جلو حرکت دهید تا مفصل شانه را به دقت بچرخانید.